Zozeer immers heeft God de wereld lief gehad dat Hij zijn eniggeboren
Zoon heeft gegeven

Beste broeders en zusters in Christus,

Telkens als ik op mijn kamer kom hier op de Veemarkt in Antwerpen, voel ik
dat ik mijn kamer beter moet inrichten. Om de 6 maanden moet ik wat
meubels herschikken of verschuiven om de juiste ruimte te vinden om te
werken. Het is soms moeilijk om de zware meubels te verplaatsen, maar ik
moet het doen als ik de ideale ruimte voor mijn werk, gebed en rust wil
vinden. Na 3 jaar in Antwerpen heb ik wel al een zekere consensus bereikt
over mijn werkruimte en gebed, maar er zijn nog steeds herschikkingen
nodig. Op dezelfde manier worden we in de veertigdagentijd opgeroepen
om na te denken over de staat van ons hart en de toestand van onze
spirituele kamers. Net zoals we onze fysieke ruimtes herinrichten om meer
comfort en productiviteit te vinden, zo moeten we ons leven herinrichten
om meer ruimte te maken voor Christus.
Onze harten kunnen vermoeid raken, terwijl we vol verwachting op weg
zijn naar de vreugde van Pasen. Toch worden we hier, te midden van onze
boetedoening, uitgenodigd om ons deze zondag te verheugen.

Laetarezondag herinnert ons eraan dat er zelfs in deze vastentijd reden is
om feestelijk te vieren. En wat is een betere reden voor vreugde dan de
diepe liefde van God, aan ons geopenbaard door zijn Zoon, Jezus
Christus, in het evangelie van vandaag?
De lezingen van vandaag brengen ons een krachtige boodschap van
verlossing en vernieuwing. De profeet Jeremia vertelt over de
trouweloosheid van het volk van Juda, zijn leven in zonde en de gevolgen
van zijn daden. Ondanks de ontrouw blijft God, in zijn grenzeloze
barmhartigheid, hen de hand reiken via zijn boodschappers en hen een
weg naar verzoening aanbieden.

Op dezelfde manier herinnert de brief van Paulus aan de Efeziërs ons
aan de onmetelijke rijkdom van Gods genade. Door de dood en verrijzenis
van Jezus Christus zijn we uit de dood tot leven gebracht. Aan die
genade danken wij ons heil, door het geloof. Deze verlossing hebben we
niet uit onszelf verkregen, maar ze is een geschenk van God, ons
geschonken uit Zijn grote liefde en goedheid.
En de echo's van het gevoel van verlangen in ballingschap zien we ook in
de psalm. Die beschrijft hoe de Israëlieten rouwen om het verlies van hun
vaderland en de ontheiliging van de tempel. Toch geven ze, zelfs te
midden van hun verdriet, uiting aan hun onwrikbare toewijding aan
Jeruzalem en weigeren ze hun ware thuis te vergeten.
Maar het is in het Evangelie van Johannes dat we de kern van de
boodschap van vandaag tegenkomen. In de ontmoeting tussen Jezus en
Nicodemus zijn we getuige van een dialoog die verder gaat dan woorden
alleen en die de diepten van de spirituele waarheid binnendringt.
Nicodemus, gehuld in duisternis en verwarring, zoekt begrip bij het Licht
van de wereld. In Zijn oneindige wijsheid en mededogen onthult Jezus aan Nicodemus -
en aan ons - de weg naar het eeuwig leven. Nadat Jezus met hem heeft
gesproken, richt Hij zich tot ons met een overrompelende mededeling. Ik
herhaal het graag: Want God heeft de wereld zo lief dat Hij zijn enige
Zoon heeft gegeven, niet om de wereld te veroordelen, maar om haar te
redden. Hier in het hart van de veertigdagentijd roept God ons op tot een
persoonlijk gesprek. Het gaat niet meer over de ontmoeting van Rabbi
Nicodemus met Jezus. Nicodemus is naar huis gegaan. Wij zijn degenen
die Jezus in de ogen moeten kijken als Hij zegt: de Mensenzoon moet
worden opgeheven, opdat allen die in Hem geloven eeuwig leven hebben.
Dit is de kern van ons geloof: de diepe waarheid dat Gods liefde geen
grenzen kent, dat Zijn barmhartigheid zich uitstrekt tot iedereen die haar
zoekt. Maar in deze boodschap van liefde en verlossing zit ook een
oproep tot actie - een oproep om het licht te omarmen.
Laten we in deze veertigdagentijd gehoor geven aan de oproep om onze
geestelijke kamers op te ruimen. Volg alsjeblieft niet het voorbeeld van
mijn kamer. Laten we ons ontdoen van alles wat onze relatie met God
belemmert en ons ervan weerhoudt om Zijn liefde en genade volledig te
omarmen. Zoals we onze meubels herschikken om een meer uitnodigende
en functionele ruimte te creëren, zo moeten we ook ons leven herschikken
om ruimte te maken voor Christus.

Waarschijnlijk vinden we bij het creëren van de ideale ruimte een
meubelstuk dat onbeduidend of misplaatst lijkt, dat kruis kan ons begrip
en perspectief op de proef stellen. Laten we luisteren naar de woorden van Jezus en ernaar streven om te leven in het licht van zijn waarheid. Laten we ons hart openstellen voor de
transformerende kracht van Gods liefde, opdat ze elk aspect van on
leven kan doordringen. En laten we dragers zijn van dat licht, dat helder
schijnt in een wereld die zo vaak de voorkeur geeft aan duisternis.
Mogen we, net als Nicodemus, naar Jezus gaan met een open hart en
geest, klaar om herboren te worden in de Geest. En mogen onze levens
een getuigenis zijn van de reddende genade van onze Heer en Verlosser,
Jezus Christus. Amen