De kerk is een gemengde realiteit. Goddelijk en menselijk, met heiligen en zondaars, en rijken en armen. Hetzelfde zien we in de orde der predikbroeders: een gemeenschap van mensen met verschillende achtergronden, verschillende ambten en rollen.
Op deze studiedag passeren uiteenlopende figuren de revue, pausen en paupers. In de eerste lezing zal Anton Milh de vier dominicaanse pausen uit de geschiedenis voorstellen. Die leefden niet alleen in een andere tijd, maar kwamen ook uit een ander sociaal milieu. Zo was Pius V een boerenzoon en Benedictus XIII een edelman. Dit verschil in afkomst zien we ook bij enkele bekende dominicaanse heiligen uit Latijns-Amerika en Afrika. In de tweede lezing beschrijft Dorry de Beijer het leven van lekenbroeder Martín de Porres en mystica Rosa van Lima. Zij leefden in dezelfde tijd in dezelfde stad, maar waar de eerste om zijn huidskleur nooit sociale promotie maakte, behoorde de tweede tot de adelstand. Martín en Rosa stonden om contextuele redenen in de marge, maar spiritueel gezien in het centrum.
Wie de pracht en praal ziet van sommige kerken en kloosters—zoals de Sint-Pauluskerk—vraagt zich af hoe dit verzoenbaar is met het ideaal van evangelische armoede. In de eerste lezing van de middag behandelt Wouter Druwé dit contrast bij de bedelorden in rechtshistorisch perspectief.
