Hij sprak erover met dominicanes zr. Mary Amata Mueller, die er iets van haar gelovige zoeken in herkende. En hij maakte een opengeslagen lege sokkel: een plaats voor het niets, en daar de lege binnenkant van.

Hoe verschillend ook, de Maastrichtse kunstenaar en de Amerikaanse dominicanes die sinds 2014 in Sittard woont hadden direct een klik.

Persoonlijk, want er was meteen plezier en humor. Maar ook in hun kijken naar de wereld.Toen zr. Amata de scriptie las van Emile, over zijn fascinatie voor het niets, moest ze sterk terugdenken aan een eigen ervaring in een leeggehaalde kapel, ooit in de Verenigde Staten. ‘God is hier, in de leegte. Juist daarin kan ik Hem ontmoeten’, leerde ze.

De kunstenaar en de dominicanes lazen het hoofdstuk Thuis zijn uit het boek Leven in volheid. Een christelijke verbeelding van Timothy Radcliffe.Ze ontmoetten elkaar verschillende keren, in het klooster van de dominicanessen van St. Cecilia in Sittard, in de Michaelkerk in die stad (ooit een dominicaanse kerk) en in het museum De Domijnen.

Zo proefden ze van elkaars werelden. ‘Misschien zijn we allebei wel mensen die in zekere zin “niets” bijdragen aan de maatschappij’, zegt Emile Hermans.De lege opengeklapte sokkel van heel eenvoudig materiaal is letterlijk bijna niets. ‘Ik zie een kruisbeeld’, zegt zr. Amata, ‘maar ik zie ook het nog niet. Wat voor Emile belangrijk is dat mensen zichzelf inbrengen als kijker in zijn kunst. Ik zie een kruisbeeld én een kans voor God om te spreken tot mij en anderen.’

Wie nieuwsgierig is naar Emiles werk kan hier kijken: www.emilehermans.com.

Wie meer wil weten van het werk van de dominicanessen in Sittard kan hier kijken: www.dominicanessensittard.org