Article header background
Terug naar overzicht

Onder u staat Hij die gij niet kent

Johannes 1, 19-28

Door Jef Schoenaerts

Kiezel in de schoen

“De joden hadden vanuit Jeruzalem priesters en Levieten naar hem toegestuurd om hem te vragen: “Wie bent u?”. Zo start vandaag de evangelielezing. Die afgevaardigden van het religieuze establishment kwamen zeker niet als sympathisanten integendeel, ze kwamen als een onderzoekscommissie. Je merkt het aan de argwaan waarmee ze de identiteit en het werk van Johannes bevragen. Johannes was in hun ogen duidelijk een lastpost. Met zijn aankondiging van de Messias - “… in uw midden is iemand die u niet kent.” – komt hij op het terrein van de priesterkaste. Niet lang nadien wordt die lastpost uit de weg geruimd.

Ook Jezus kreeg van hetzelfde laken een broek lang voordat hij het eerste woord had gesproken. “Stel een nauwkeurig onderzoek in naar het kind…” Mtt vertelt in het begin van zijn evangelie hoe koning Herodes – hevig verontrust door die pasgeboren koning van de Joden, die Messias - magiërs op pad stuurt om hem te zoeken. Kort nadien wordt duidelijk wat zijn doel was: die vervelende lastpost uitschakelen.

Jezus ontsnapt op dat moment de dans maar wordt later effectief een stevige kiezel in de schoen van de religieuze en politieke gevestigde orde omdat hij ze in woord en daad een spiegel voorhoudt: uw wet en uw tempelorde zijn versteend omdat je offers en regels voorop stelt boven de onvoorwaardelijke barmhartigheid van onze god. Die ommekeer in de waardenschaal kost Jezus de kop


Jef Schoenaerts

Lekendominicaan

“Jezus wordt later effectief een stevige kiezel in de schoen van de religieuze en politieke gevestigde orde.”

Misschien is het best OK als ook wijzelf verontrust zijn door wat lastposten als Johannes de Doper en Jezus ons brengen. Zijn we echt in slecht gezelschap als ook wij hen initieel maar een stoorzender vinden? Op onze beurt proberen onvoorwaardelijk barmhartig te zijn is immers niet altijd onze eerste betrachting. De vraag dringt zich wel op hoe we met die onrust omgaan. Negeren of verdringen we de boodschappers of laten we ons raken door het nieuwe perspectief dat ze aanbrengen? Zijn we bereid ons open te stellen voor de boodschap dat wie zijn leven verliest, het zal winnen? Zetten we ons in om te groeien in solidariteit met armen en ontrechten? Willen we zelf in het spoor van Jezus “kiezel in de schoen” zijn als opkomen voor gerechtigheid ons daartoe leidt?

Pasen houdt de boodschap in dat onze god kiest voor het leven. Nú het leven kansen geven, is dat verrijzenisgeloof levend houden.