Steenvoorde, hoogleraar christelijke filosofie aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam, was op 5 oktober te gast op het symposium voor studenten en 'young professionals' in het Bonifatiushuis in Utrecht.

'Nog voordat je het idee krijgt dat je snapt waar je bent of met wie je bent en je dus een beetje thuis zou kunnen gaan voelen, verdampt alles weer. We wortelen niet echt. En hoewel velen van ons het voor de buitenwereld goed doen, voelen veel mensen zich van binnen eenzaam, onzeker en losgeslagen', stelt Steenvoorde over onze huidige tijd,.

Simone Weil

Maar wat te doen aan dat onbestendige gevoel? Steenvoorde put zijn inspiratie uit de Franse filosofe Simone Weil, die middenin de Tweede Wereldoorlog zocht naar een antwoord op de vraag waarom de Franse samenleving zich in 1940 zo makkelijk aanpaste aan de Duitse bezetting.Steenvoorde: 'Weil vermoedde dat er lang vóór de Duitse inval sprake was van een collectieve zielennood in alle lagen van de Franse bevolking. Heel veel mensen, zo schreef zij, waren als het ware ‘ontworteld’; ze voelden zich niet meer thuis in hun eigen dorp of stad, en hadden geen vertrouwen meer in hun buren, de kerk of de overheid.'

Als oplossingsrichting wees Weil op het belang van taal en symbolen. Steenvoorde: 'Zijn christenen zich wel goed bewust van de kracht van taal en beeld? Gaan we daar op een intelligente manier mee om? Hier is volgens mij een wereld te winnen.'

Het komende koninkrijk

Christenen zijn volgens hem geroepen om te leven ‘alsof’ er al genoeg van Gods genade aanwezig is om in dat komende koninkrijk te kunnen leven. 'In het leven ‘alsof’ kan het komende koninkrijk zich in meer of mindere mate realiseren. Het heeft iets experimenteels en iets van een weddenschap met jezelf en met de wereld. Bovenal is het hoopvol, want het richt zich op de weg die we gaan om thuis te komen bij God. Het gaat niet langer om gebouwen en instituten, maar om de hoop van waaruit een gemeenschap leeft en in de wereld staat.'

'Kort en goed, de christelijke opdracht in onze tijd is om hoopverlener te zijn. Om, in de woorden van het evangelie, te getuigen van de hoop die in ons leeft (1 Petrus 3 vers 15).'

En waar te beginnen? 'Misschien wel gewoon dichtbij huis, om daar waar het nodig is, hoop te bieden, geloofwaardige woorden te spreken en geloofwaardig te handelen, zodat er nieuwe ‘habitats’ kunnen ontstaan waar mensen zich thuis kunnen voelen en wortel kunnen schieten.'

Lees de volledige tekst via deze link.