In een doorwrochte inleiding schetste Dorry de Beijer op vrijdagavond 14 maart leven en werk van deze dominicaanse heilige. Albertus (ca. 1200-1280) stond reeds in zijn tijd bekend als ‘doctor universalis’: een ‘geleerde van alles’. Gedreven door een enorme leergierigheid schreef hij over zeer uiteenlopende onderwerpen: over ethiek, astronomie, astrologie, voedsel, planten en dieren, natuur, ziel en eucharistie, en nog veel meer.

Pelgrimage

Samen met zijn leerling Thomas van Aquino bewerkte hij een omwenteling in de filosofie en theologie: de introductie binnen het christelijke denken van de filosofie van Aristoteles. Het werk van deze ‘heidense’ Griekse denker werd juist in zijn tijd via islamitische bronnen in het Westen bekend. Daarnaast was Albertus gedurende enige tijd bisschop en trad hij veelvuldig op als vredestichter bij conflicten tussen vorsten en de opkomende burgerij. Als provinciaal van de toenmalige provincie Teutonia bezocht hij ook de kloosters van zijn medebroeders in Utrecht en Leeuwarden. Als wijbisschop van Keulen wijdde hij de Nijmeegse Sint-Stevenskerk in.

Toegerust met deze kennis maakten veertig leden van de DLN op zaterdag 15 maart een pelgrimage naar Keulen. Ze werden hartelijk onthaald door hun Duitse medebroeders en – zusters en kregen een rondleiding in de Sint-Andreaskerk. Daar vierden ze samen de vespers, in dankbaarheid voor het 25-jarig bestaan van de DLN én het voorbeeld van de zusters en broeders die hen in de geschiedenis voorgingen.

“Hoe groter en volhardender uw vertrouwen in God is, hoe overvloediger u alles zult ontvangen wat u vraagt”, zo citeerde Sipke Draisma in zijn overweging Albertus. En hij vervolgde: “Dank je, Albertus. Het gaat dus allereerst om vertrouwen. En volharding. En dat moet geoefend, getraind. Maar het is het waard. Want je zult ontvangen wat je vraagt. Aan inzicht. Aan troost. Aan kennis. Aan moed. Overvloedig.”

Lichtprocessie

De vesper eindigde met een lichtprocessie naar de crypte van de Andreaskerk, waar zich het graf van Albertus bevindt. Daar klonk het dominicaanse lied dat eerder onderweg naar Keulen in de bus ook al geklonken had: ‘Laudare, benedicere, praedicare’ (‘lofprijzen, zegenen, verkondigen’).

De Keulse broeder David Kammler stond als generaal promotor van de leken een kwart eeuw geleden mee aan de wieg van de DLN. Hij trakteerde de Nederlandse leken in Keulen op een voortreffelijke soep én hij sloot het samenzijn rond het graf van Albertus af met het uitspreken van de zegenbede. Een treffende combinatie van zorg voor het aardse en hemelse die de heilige Albertus wel moet zijn bevallen. Een combinatie die voor de DLN een blijvende opdracht vormt.

Met dank aan Albertus.