Article header background
Terug naar overzicht

Francis Amponsah

image

De vreemdeling welkom heten

Een christelijke oproep tot gerechtigheid en vrede in verdeelde tijden

De Amerikaanse verkiezingen van vorige week hebben een opvallend resultaat opgeleverd: Donald Trump keert terug als president van de Verenigde Staten, na een campagne die zich scherp keerde tegen immigranten en retoriek gebruikte die diep kwetsend en polariserend was. Wat betekent dit? Niet alleen voor Amerika maar voor iedereen die gerechtigheid, waardigheid en vrede hoog in het vaandel draagt.

De overwinningsspeech van Trump zette de retoriek voort die zijn campagne kenmerkte. Hij portretteerde eerder migranten als bedreigingen en beweerde zelfs dat sommigen “katten en honden eten,” wat angst aanwakkert en mensen die vaak uit wanhoop en hoop naar nieuwe landen komen, ontmenselijkt. Deze uitspraken hebben grote gevolgen: ze bevorderen verdeeldheid, wakkeren vooroordelen aan, en maken de reeds gemarginaliseerden nog kwetsbaarder. Als christelijke gemeenschap moeten we met heldere, mededogende en moedige stemmen antwoorden, geworteld in het Evangelie en de leer van onze Kerk.

In zijn encycliek Fratelli Tutti spreekt paus Franciscus direct tot dit moment. Hij roept ons op om elkaar te erkennen en te omarmen als broeders en zusters in één mensenfamilie. “Elke dag,” schrijft hij, “moeten we beslissen of we goede Samaritanen zijn of onverschillige omstanders” (Fratelli Tutti, 69). De woorden van Franciscus nodigen ons uit om politieke verdeeldheid te overstijgen en een liefde te omarmen die grenzen overschrijdt, een liefde die elk mens als waardig beschouwt. De oproep van de paus herinnert ons eraan dat onze toewijding aan gerechtigheid en vrede standvastig moet zijn, vooral wanneer zulke fundamentele menselijke waarden bedreigd worden.

Paus Franciscus

Fratelli Tutti

“Elke dag moeten we beslissen of we goede Samaritanen zijn of onverschillige omstanders.”

Denk ook aan het leven van Christus zelf: als kind vluchtte Hij met zijn familie voor vervolging en zocht veiligheid in Egypte. Stel je de kwetsbaarheid van die reis voor, de angst en de hoop. Hoe tragisch zou het zijn geweest als Maria, Jozef en Jezus werden ontvangen met wantrouwen, afwijzing of haat. Vandaag de dag staan miljoenen migranten voor dezelfde onzekerheid. Wanneer we hun menselijkheid negeren, sluiten we onze harten voor Christus zelf, die ons oproept Zijn gezicht te zien in dat van de gemarginaliseerden.

De orde van dominicanen heeft zich altijd ingezet voor gerechtigheid, vooral voor degenen die geen stem hebben. Onze missie verplicht ons om naast de kwetsbaren te staan, om licht te brengen in onrecht en om de samenleving te herinneren aan onze gedeelde menselijke waardigheid. Immigranten, waar ze ook vandaan komen, zijn geen statistieken of stereotypen—het zijn individuen, families en gemeenschappen, ieder met een verhaal dat onze wereld verrijkt. Hen met iets minder dan respect en empathie behandelen is tekortschieten in onze christelijke plicht om “de vreemdeling welkom te heten” (Mattheüs 25:35).

image

Francis Amponsah, promotor voor Gerechtigheid en Vrede

In een wereld verdeeld door ras, nationaliteit en klasse worden we geroepen om vredestichters te zijn, om de barrières van vooroordeel en angst te doorbreken. Racisme en xenofobie zijn niet alleen sociale problemen; het zijn diepgaande morele kwesties die onze aandacht vragen. Het Dominicaanse mandaat voor Gerechtigheid en Vrede echoot de visie van paus Franciscus: “Solidariteit,” schrijft hij in Fratelli Tutti, “vindt concrete uitdrukking in dienstbaarheid, die verschillende vormen kan aannemen in de zorg voor anderen” (Fratelli Tutti, 115). Deze solidariteit kan niet abstract zijn; het vereist dat we handelen, spreken en dienen met liefde en gerechtigheid op de voorgrond.

image

Paus Franciscus

De verkiezing van Trump symboliseert misschien een groeiende golf van nationalisme, maar als christenen worden we geroepen tot een ander pad—een pad dat streeft naar eenheid, compassie en vrede. Het is cruciaal dat we ons niet laten verblinden door angst, haat of vooroordeel in onze kijk op de kwetsbaren. De boodschap van het Evangelie is ondubbelzinnig: alle mensen verdienen waardigheid en liefde.

image

Laten we ons in deze uitdagende tijden leren eraan herinneren dat onze roeping als christenen niet is om de trends van de wereld te volgen, maar om ons te laten leiden door de onveranderlijke boodschap van Christus. Mogen we de verleiding weerstaan om te categoriseren en te scheiden, en in plaats daarvan elkaar erkennen als echte naasten. Het werk van Gerechtigheid en Vrede roept ons op om deze waarheid te leven en anderen te inspireren hetzelfde te doen.

Laten we bidden om de moed om naast immigranten, de gemarginaliseerden en degenen te staan die door vooroordelen worden gevormd. Laten we blijven verkondigen, samen met paus Franciscus en de Dominicaanse Orde, dat gerechtigheid en vrede niet slechts idealen zijn, maar tastbare werkelijkheden waar we aan moeten werken—vandaag, morgen en altijd.

***

Francis Amponsah is in de dominicanenprovincie van België en Nederland promotor voor Gerechtigheid en Vrede. Aan de Radboud Universiteit in Nijmegen werkt hij aan proefschrift over migratiestromen vanuit Afrika. Hij woont in Rotterdam waar hij in Gouda als diaken pastoraal actief is.