Lekendominicanen Giovanni de Cuba en Sieneke Spiegel-de Boer leggen op zondag 27 oktober hun definitieve professie af als lid van de Orde. Zij doen dit tijdens een feestelijke vesperviering in het Huis van Dominicus in Utrecht. In dezelfde viering spreken vijf aspirant-leden hun tijdelijke professie voor drie jaar uit. De viering begint om 15 uur. Na afloop is er gelegenheid tot feliciteren en ontmoeting.
Giovanni de Cuba (53), bouwkundige van beroep en afkomstig van Aruba, is getrouwd en vader van ‘twee jonge kerels’. Hij werkt actief mee in de plaatselijke dominicaanse en Caribische geloofsgemeenschap in Zwolle. Na ‘een rijpingsproces’ van drie jaar nadert hij nu, naar eigen zeggen, ‘een kruispunt van wegen’.
“God staat naast mij en wijst mij de weg. Ik weet niet wat deze weg mij brengt maar ik heb er het volste vertrouwen in. Daarom heb ik gekozen om de definitieve professie te doen.”
Grafisch vormgeefster en beeldend kunstenaar Sieneke Spiegel-de Boer (41, getrouwd en moeder van ‘twee prachtige dochters’) is eveneens actief in de Zwolse geloofsgemeenschap. Drie jaar geleden, bij haar eerste professie, zei zij: ‘Ik voel dat deze verbinding goede grond is en me voortdurend aanspoort te blijven zoeken, groeien en me open te stellen; voor mezelf, mijn naaste en voor wat Groter is dan dat’.
“Vandaag voelt deze tekst zelfs nog kloppender dan toen”, zegt Sieneke. “De verbinding met de Orde en het gevoel van geroepen te zijn is bevrijdend en versterkend voor mijn ziel. Ik voel me welkom en gezien, van harte bekrachtig ik mijn professie!”
In dezelfde viering spreken vijf aspirant-leden hun tijdelijke professie voor drie jaar uit: Nikki Apeldoorn, Kirstie Bijl-van der Zee, Emiel de Jager, Anthony Ruijtenbeek en Saskia Treu.
Voor Kirstie en Saskia, die niet behoren tot de Katholieke Kerk, gaat het daarbij om een verbintenis als geassocieerd lid.
Nikki Apeldoorn (36) leefde een aantal jaren in Guatemala als postulant mee met een dominicaanse zustercongregatie. Nu woont zij als lid van de Catholic Worker-gemeenschap in Amsterdam samen met mensen-zonder-documenten.
Nikki: “De dominicaanse roeping en spiritualiteit biedt mij een manier van geloven en leven die anders is dan het dominante status quo verhaal van de huidige maatschappij. Het helpt mij om me te navigeren in deze mooie, maar vaak ook gekke wereld en attent te zijn op de tekenen van de tijd in mijn zoektocht naar rechtvaardigheid en vrede en zorg voor de aarde.”
Haar studie ecofeministische theologie en haar ‘dagelijkse activisme’ sluiten aan bij haar dominicaanse roeping om “op zoek te gaan naar de stemmen en perspectieven uit de marge, die te vaak niet gehoord worden”.
Kirstie Bijl-van der Zee (37) is opgeleid tot arts. Ze woont met haar man in Culemborg. “Voor mij is lekendominicaan worden, zoeken naar de waarheid. Kijken naar wat er gebeurt in de wereld en hierbij blijven, niet weglopen van lijden, kwetsbaarheid en machteloosheid. Samen zoeken naar hoe iets van gerechtigheid kan worden gebracht”, zegt Kirstie.
“Mijn nieuwsgierigheid wordt gestimuleerd bij de DLN en tegelijkertijd word ik uitgenodigd om met aandacht bij dingen te blijven. Ik vind het mooi dat er zoveel diversiteit is bij de lekendominicanen en dat verschillen als iets waardevols worden gezien. Al met al voel ik me gezien bij de lekendominicanen en ervaar ik warmte en hartelijkheid. Ik zie er naar uit om de komende jaren samen actief te wachten op een betere wereld.”
Emiel de Jager (59) is getrouwd, vader van vier kinderen en opa van drie kleinkinderen. Hij werkt als onderwijskundige en woont in Sliedrecht.
Emiel: “De weg naar de tijdelijke professie bij de dominicanenorde is voor mijn een geestelijke pelgrimage geweest. Ik trek daarbij van de ene geestelijke gemeenschap (Emiel was eerder protestant, red.) naar een nieuwe, waarin ik waarden herken die voor mij belangrijk zijn; de contemplatieve oriëntatie, het zoeken naar waarheid zonder de waarheid op zak te hebben, aandacht voor elkaar en de naaste en gegrondvest in een rijke traditie die niet onbuigzaam is, maar ook niet impulsief. Ik ben dankbaar voor alles wat dominicaanse gemeenschap mij gegeven heeft. Mijn rugzak voelt opnieuw gevuld en een stuk lichter!”
Anthony Ruijtenbeek (45) woont met zijn vrouw in Assen. Naast zijn studie theologie oriënteert hij zich op werk in het archiefwezen.
Vanuit Lourdes waar hij als pelgrim aanwezig is, getuigt hij: “Ik wil graag bij de lekendominicanen gaan horen, omdat ik me geïnspireerd voel door dominicaanse voorbeelden als Catharina van Siëna en Sigrid Undset, maar de laatste tijd ook Henri-Dominique Lacordaire. Daarnaast natuurlijk ook de geest van broederschap en het ethos van prediking en dialoog."
Saskia Treu (53) is afkomstig uit Suriname maar staat nu met de voeten stevig in de Groningse klei. Ze woont met haar man in Aduard en werkt als pastor en geestelijk begeleider. Ze hecht waarde aan oecumene, multireligiositeit en inclusie. Saskia: “De DLN voelt voor mij als thuiskomen in de jungle van mijn roots als zwarte vrouw. Tijdens de vormingsjaren heb ik mijn eigen spiritualiteit kunnen ontdekken, onderzoeken, bestuderen en doordenken. Mede hierdoor groei ik, kom ik in contact met mijn innerlijke wijsheid en kan ik mijn eigen spirituele en mystieke ervaringen omarmen en verder ontwikkelen. Ik heb de afgelopen jaren geleerd hoe belangrijk het is om, net als in de natuur, met de stroom van de rivier mee te bewegen en tegelijkertijd verandering te omarmen in plaats van ertegen te vechten.”
Tijd en plaats: zondag 27 oktober om 15.00 uur. Huis van Dominicus, Palestrinastraat 1, 3533 EH Utrecht.
