Article header background
Terug naar overzicht

Augustinus Aerssens

image

Paulus in Rome


image

Foto: Pixabay

Handelingen van de Apostelen 28, 17-31

17Drie dagen later ontbood hij de voornaamste Joden bij zich. Toen zij bijeengekomen waren, zei hij tot hen: “Mannen broeders, ofschoon ik niets gedaan heb tegen ons volk of de voorvaderlijke gebruiken, ben ik vanuit Jeruzalem als gevangene uitgeleverd aan de Romeinen. 18Dezen wilden mij na verhoor in vrijheid stellen, omdat ik niets had bedreven waarop de doodstraf stond. 19Maar omdat de Joden zich hiertegen verzetten, zag ik me gedwongen mij op de keizer te beroepen, dit echter niet als had ik enige klacht in te brengen tegen mijn volk. 20Dat is dus de reden, waarom ik verzocht u te mogen zien en u toe te spreken. Het is om de verwachting van Israël, dat ik deze ketenen draag.” 21Zij zeiden daarop tot hem: “Wij hebben geen brieven uit Judea over u gekregen en evenmin heeft iemand van de broeders die hier aankwam, iets slechts over u beticht of verteld. 22Wel wensen wij van u te vernemen wat uw denkbeelden zijn; want van die sekte is ons bekend dat ze overal tegenspraak ondervindt.”

23Nadat ze een dag met hem hadden afgesproken, kwamen zij in nog groter aantal bij hem in zijn verblijf bijeen. Van de vroege morgen tot de late avond getuigde hij in zijn uiteenzettingen van het Koninkrijk Gods en trachtte hij hen voor Jezus te winnen, uitgaande van de Wet van Mozes en de profeten. 24Sommigen lieten zich overtuigen, maar anderen bleven ongelovig. 25Zonder dat zij het met elkaar eens konden worden gingen zij weg, maar niet dan nadat Paulus nog dat ene woord gezegd had: “Terecht heeft de heilige Geest door de profeet Jesaja tot uw vaderen gesproken: 26Ga tot dit volk en zeg: Met uw oren zult gij luisteren en toch niet verstaan, met uw ogen zult gij kijken en toch niet zien. 27Want verhard is het hart van dit volk, en hun ogen doen zij dicht uit vrees dat zij zouden zien met hun ogen, met hun oren zouden horen, met hun hart zouden verstaan, zich zouden bekeren en Ik hen zou genezen. 28Het zij dus aan u bekend, dat aan de heidenen dit heil van God is gezonden. Zij zullen wel luisteren.”

29Volle twee jaar vertoefde hij in een eigen huurwoning 30en ontving allen die bij hem kwamen. 31Hij predikte het Rijk Gods en gaf onderricht in de leer over de Heer Jezus Christus in alle vrijmoedigheid, zonder enige belemmering.

Paulus in Rome

In deze laatste verzen van het boek Handelingen bevindt Paulus zich in Rome. Hij is er onder huisarrest gesteld, maar hij kan wel mensen ontvangen. In dit geval mensen uit de lokale joodse gemeenschap. Hij probeert ze uit te leggen waarom hij gevangengenomen is.

Het argument is interessant. Paulus rekent zich helemaal tot zijn joodse broeders. Zijn geloof in Jezus ziet hij als vervulling van de verwachting van Israël. Het is om deze verwachting, om zijn joodse geloof vervuld in Jezus, dat hij geketend is.

Het antwoord van de joodse mannen is even interessant. Over hem hadden ze nog niet gehoord, maar wel over de christenen. Nu willen ze uit zijn eigen mond horen wie deze christenen zijn. Het is duidelijk dat zij de christenen ook zien als deel van hun eigen volk of godsdienst.

Het jodendom in de eerste eeuw bestond uit vele fracties en groeperingen en deze joden in Rome noemen de christenen een sekte, αἵρεσις in het Grieks. Ons woord heresie, is ervan afgeleid. Maar het betekende in die tijd vooral fractie. Christenen werden dus gezien als fractie van het jodendom, net als de sadduceeën en farizeeën. De scheiding tussen synagoge en kerk zou pas later plaatsvinden.

Na gesprekken met Paulus over de Wet en de Profeten, werd hij door sommigen geloofd en door anderen niet. Enkelen verlieten hem. Over hen wordt gezegd dat ze ἀσύμφωνοι waren, oftewel dat ze niet overeenstemden.

Dit is het moment dat Paulus de harde woorden van de profeet Jesaja citeert over het volk dat wel luistert maar niet hoort en wel kijkt maar niet ziet. Soms, lijkt het wel of degenen die het dichtste bij staan het minst de werkelijkheid kunnen zien. Denk maar aan het moment dat je sleutels onder je neus liggen en je ze toch niet ziet. En dus is het niet alleen een kwestie van verharding. Waarom zouden ze anders naar Paulus toe zijn gekomen? Ze spreken weliswaar niet met een stem, maar dat wil nog niets zeggen over het hart.

Tot slot, het is in zijn gevangenschap dat Paulus ongehinderd het Evangelie verkondigt. Het kan helpen om te beseffen dat de vrijheid die ons door anderen wordt ons niet kan verhinderen om ons geloof te verkondigen in woord en daad. Het is de gevangenis die wij voor onszelf maken, die ons ervan kan weerhouden.

Hiermee is het boek Handelingen afgesloten. Of toch niet helemaal… het verhaal van de Kerk gaat verder, ook nu. De apostelen gaven het Evangelie door en dat Woord heeft ook ons bereikt vandaag. Laten wij het op onze beurt doorgeven.

Hartelijk dank dat u samen met Resurrexit deze 50 dagen bent opgetrokken !
Wilt u onze projecten steunen? Elke gift, groot of klein, is welkom – vanuit uw hart.
De Paters Dominicanen VZW : BE59 4310 6000 0126
Mededeling: “Gift voor Resurrexit” (of voor een ander project naar uw keuze)