Article header background
Terug naar overzicht

Genezing van de lamme van Betesda

Johannes 5, 1-9

Door Marie-Anne De Cocker

In beweging komen

Naar schatting een kwart van onze studenten worstelt met een hardnekkig probleem: uitstelgedrag, met vaak vroegtijdige stopzetting van de studie tot gevolg. Heel jammer. Het betreft meer dan eens bekwame studenten die je in gedachten al vol vertrouwen aan een ziekenhuisbed of voor de klas zag staan.

Uitstellen van wat je wil doen of zou moeten doen zorgt voor stress of schuldgevoelens waardoor je energie vermindert en je motivatie zienderogen daalt. Een vicieuze cirkel dus. Mirakeloplossingen zijn er niet. Als de capaciteiten er zijn, rest uiteindelijk maar één remedie: in beweging komen, beginnen, met kleine stapjes.

Sta me toe om iets van deze ervaring in gesprek te brengen met de genezing van de lamme in Bethesda (Joh 5, 1-9)

Een groot aantal gebrekkigen wacht op het in beweging komen van water dat de eigenschap heeft om de rapste die er in afdaalt te genezen.

Echter, dat water beweegt slechts nu en dan eens. Daarmee lijkt Bethesda op een sadistische plek van ijdele hoop en wanhoop. ‘Een huis van schaamte’ zeggen sommigen, ‘een huis van barmhartigheid’ beweren anderen…. Maar hoe uitzichtloos moet je leven zijn om redding te verwachten van een plek waar jaloezie en rivaliteit de scepter zwaaien? Ikke, ikke en de rest kan stikken… Op familie of vrienden kunnen ze evenmin rekenen - geïndoctrineerd als die zijn door het farizees’ reinheidssysteem die deze gebrekkigen als zondaars heeft afgeschreven en geïsoleerd.

Marie-Anne De Cocker


"Laat ons in beweging komen en niet langer uitstellen om die petitie te tekenen, dat klimaatgesprek te voeren, die auto in een deelsysteem te steken."

Denkt niemand van deze slachtoffers eraan om - in plaats van dat hopeloze wachten - zelf initiatief te nemen? Om te overleggen of samen te werken? De blinde zou bv. beroep kunnen doen op de ogen van de lamme en op zijn beurt de lamme naar het water dragen.

Niets van dat alles, niets beweegt daar. Alles zit vast.

Maar, op zijn pelgrimstocht naar Jeruzalem maakt Jezus een ommetje langs deze badinrichting. Hij heeft blijkbaar weet van een man die er al 38 jaar wacht op beweging. Jezus ziét hem, schrijft Johannes, en met dat zien begint vaak iets nieuws. Jezus vraagt of hij gezond wil worden. Een vreemde vraag, waarom zou je anders op deze heilloze plek willen zijn? De man antwoordt niet eens maar komt met verontschuldigingen voor het feit dat hij al een mensenleven wacht: ‘Ik heb niemand’, ‘ik ben te traag’… Horen we daar een Calimero-toontje? Heeft de man zich gesetteld in zijn verlamming, is wachten zijn tweede natuur geworden?

In elk geval: Jezus keert die inertie, keert die levenslange verlamming om in beweging: “sta op, neem je bed en loop!”. De man komt op slag in beweging, er komt geen bewegend water aan te pas… Of toch… sprak Jezus aan de waterput niet over Levend Water?

Laat ons hierin een uitnodiging lezen om niet langer te wachten met een toekomst die goed is voor allen. Laat ons in beweging komen en niet langer uitstellen om die petitie te tekenen, dat klimaatgesprek te voeren, die auto in een deelsysteem te steken… Laat ons een begin maken met die wereld naar Gods droom.