Liturgische voorstellen

Snakken naar wat rust, weg van de drukte van het dagelijkse leven, dat overkwam ook Jezus en zijn apostelen. De apostelen zijn net terug van hun eerste zending en Jezus en zij willen, in alle kalmte en rust, even bijpraten en overleggen. Maar Jezus is bijzonder populair geworden en Hij krijgt steeds een grotere menigte achter Zich aan. En alhoewel Jezus al even graag als zijn apostelen met hen alleen zou willen samenzijn, geeft Hij toe aan zijn mededogen voor de mensen die Hem zo hardnekkig volgen: Hij kan het niet aanzien dat mensen in hun hoop op Hem worden teleur gesteld, Hij gaat in op hun appél. Zijn ook wij bereid, in onze toch zo begeerde en wellicht welverdiende vakantie, nog oog te hebben voor anderen en hun noden en onze eigen plannen ervoor opzij te zetten?

Jezus kwam ons Gods goedheid tonen. Hij liet zich daarbij helpen door mensen die Hem na aan het hart lagen. Hij stuurde hen uit om hetzelfde te doen als Hij, en gaf hun macht om zieken te verzorgen en om, wat het samenleven van mensen verpest, uit te zuiveren met Gods Geest van vrede, vreugde en geduld. Ook wij zijn vrienden van Jezus. Ook wij worden gezonden om te doen wat Hij ons voordeed. Ook ons gaf Hij kracht en mogelijkheden om die taak te volbrengen. Realiseren wij ons dat voldoende? Wat maken wij ervan in onze dagelijkse omgang met anderen?

Moge de Heer ons zegenen met vrede en met het licht van zijn Liefde opdat wij hier mogen samen zijn in de naam van + de Vader, de Zoon en de H. Geest. Amen.

In het evangelie ontmoeten we een vader die Jezus smeekt om zijn doodzieke dochtertje te genezen. We ontmoeten ook een vrouw die al twaalf jaar last heeft van bloedingen en tevergeefs een fortuin heeft uitgegeven aan dokters. In dat meisje en die vrouw herkennen we alle mensen die niet voluit kunnen leven, om welke reden dan ook.