Preek van de Week

Er staan zeven wonderverhalen in het Johannesevangelie. Lees ze vooral niet als mirakels of toverkunsten. Het zijn tekenen. Ze betekenen iets voor ons gelovige mensen. Vandaag horen wij de eerste van die tekenen: eerste in de zin van “princiep” van alle tekenen. Vandaag horen wij waar het Jezus om begonnen was. Wat er gebeurt op de bruiloft te Kana is gauw verteld. Maar het proberen te verstaan van de betekenis vraagt tijd en aandacht. En ook geloof en veel liefde. En lezen en opnieuw lezen, en liefst samen lezen.

Het verhaal speelt ten tijde van Johannes de Doper.
De mensen hadden het zwaar.
Ze gingen gebukt onder een vreemde bezetter.
Hun toekomst was onzeker.
Ze hadden een intens verlangen naar bevrijding.

Voor Matteüs gaan vandaag ‘de schriften in vervulling’: de geschiedenis van Gods volk, zoals opgetekend in Genesis en Exodus, komt tot zijn top¬punt. Het is geen lieflijk gebeuren maar een grimmig verhaal van vreemdelingen die ongewenst zijn, van bedreigd worden met de dood door een despoot en zijn kliek. Het jongetje Mozes dat ten dode is opgeschreven maar ‘uit het water’ opgehaald wordt, uit de dood vandaan, is in levenden lijve aanwezig.

Als we het hebben over invloed en gezag, zie je twee verschillende vormen van macht, elk op hun eigen manier. Aan de ene kant zie je “hard power” – die soort die direct in het oog springt door regels, economische en militaire kracht, of directe controle. Zo klaar als een klontje, daar kun je niet naast kijken. Maar daarnaast bestaat er “soft power” – een veel subtielere kracht die vaak veel dieper gaat. Die werkt niet door dwang maar door aantrekkingskracht, niet door bevelen maar door bezieling. Kijk maar naar hoe de cultuur, waarden en manier van leven van een land mensen over de grenzen heen kan bekoren. Als mensen uit eigen beweging ideeën omarmen, als ze zich aangetrokken voelen tot bepaalde waarden, als ze uit zichzelf meegaan in plaats van gedwongen te worden – dat is soft power op zijn best.