“En op de derde dag geschiedde er een bruiloft te Kana in Galilea, en de moeder van Jezus was daar.”

Op de derde dag keert alles ten goede. Op de derde dag heeft God ooit op de Sinai zijn heerlijkheid aan het volk laten zien. Op de derde dag zal Jezus uit de doden worden opgewekt. Dan zal wanhoop omslaan in hoop. Op de derde dag openbaart Jezus Gods heerlijkheid door water in wijn te veranderen.- En denk dan asjeblief niet aan kraanwater tegenover dure bourgogne. Dan doe je het teken oneindig tekort.

Op de derde dag geschiedt er een bruiloft. Een feestelijke bruiloft. Je mag raden wie het bruidspaar is. Maar denk dan vooral op de wijze van de Bijbel. Want in de Schrift is God zelf meestal de bruidegom en zijn volk is de bruid. In de Schrift is bruiloft het beeld van de band tussen God en mensen. “Uw God zal gelukkig zijn met u zoals een bruidegom dat is met zijn bruid.”

God viert bruiloft met ons als zijn bruid

Die bruidegom wil bruiloft vieren met zijn gemeente. Met gaven in overvloed. Zeg dus maar: God viert bruiloft met ons als zijn bruid. Het is onze bruiloft.

Waar? Waar is die bruiloft? In Kana, in Galilea. Dat is het land van de heidenen. Dat is het land dat de grenzen van het uitverkoren volk eindeloos overstijgt. Gods liefde omvat de hele wereld. Denk aan het land dat je binnengaat als je gedoopt bent in de Jordaan en dan druipend de andere oever opklimt. Dan treed je binnen in het nieuwe land dat je beloofd is. Daar is de bruiloft. Onze bruiloft is overal waar God woont bij de mensen.

En de moeder van Jezus was daar. Kennelijk tekent de verteller Jezus niet alleen als Zoon van de Vader. Hij ziet hem ook als zoon van de moeder: mensenzoon.

De moeder vertegenwoordigt de kring waaruit hij vandaan komt. Zij staat voor het wetsgetrouwe volk. Daar liggen zijn wortels.

Ook Jezus was met zijn leerlingen uitgenodigd. Omdat de wijn ging ontbreken zegt de moeder van Jezus tot hem: Ze hebben geen wijn meer.

Episcopos

Jan Nieuwenhuis, onze medebroeder, wees erop dat die vrouw de sleutelfiguur is in de gemeente. Jezus was daar genodigd, maar zij was daar al. Zij is daar aanwezig, op een vaste plaats, ze heeft daar iets te zeggen en de dienaren luisteren naar haar. Zij ziet toe: zij is blijkbaar de episcopos in de gemeente. Zij merkt als eerste dat er geen wijn meer is en zij maakt Jezus daar op attent.

Geen wijn meer: dat betekent dat Gods bruiloft met de gemeente stokt. Het feest lijkt over. Het volk is dor en eenzaam zonder Gods aanwezigheid. Het leven wordt leeg en kleurloos. Het verbond is op sterven na dood. “Heer, zie toe uit je hemel en let op je wijngaard…”

Vrouw, mijn uur is nog niet gekomen…De Messias alleen bepaalt zelf het uur. Het eerste teken van zijn heerlijkheid geschiedt pas dan wanneer hijzelf zich door God geroepen weet.

Maar zij zegt tegen de bedienden: Doe maar wat hij je zeggen zal… O Vrouw, groot is je geloof. Zij gebruikt dezelfde woorden als de farao van Egypte, toen Josef het brood moest gaan uitdelen tijdens de hongersnood van het land.

Nu in Kana is het Jezus, die klare wijn zal schenken. Zijn moeder verdwijnt uit het beeld. Zij heeft gedaan wat zij kon. Dienend trekt zij zich terug. Totdat zij weer genoemd zal worden staande onder het kruis.

En dan gebeurt het: zes stenen kruiken vol water: waswater, reinigingswater, water van de wetsvervulling. Zes kruiken, geen zeven, want dat is de volheid. En de volheid moet juist nog komen. Maar die onvoorstelbare hoeveelheid water van wel zeshonderd liter wordt door Zijn tussenkomst kostbare, overheerlijke wijn. De beste wijn voor het laatst bewaard, vindt de hofmeester.

Het heldere water van de Joodse wet is kostelijke wijn geworden van Gods koninkrijk. Dat is wat de hemelse bruidegom ons mensen wil uitschenken: de wijn van Zijn koninkrijk.

Alles komt in hem terug

Deze Jezus, de Messias, staat helemaal in het verlengde van de geschiedenis van Gods volk. Alles komt in hem terug. Maar dan voltooid, volkomen, vervuld.

De hofmeester wist niet waar die wijn vandaan kwam. Van de Messias weet je ook niet waar hij vandaan komt. De wijnwording is net zo’n wonder als de menswording van Gods levende Woord.

Dit is het beginsel van de tekenen die Jezus gedaan heeft, het is in Kana in Galilea. Dus: hier bij ons. Hij openbaart er zijn heerlijkheid en zijn leerlingen gingen in Hem geloven.

Mogen ook wij telkens opnieuw zijn bruiloft vieren met zijn tekenen van brood en wijn en al vierende in Hem gaan geloven en zo kunnen binnengaan in Zijn koninkrijk.

Aan Hem zij alle eer en heerlijkheid, in eeuwigheid.

Amen.