Article header background
Terug naar overzicht
Hendrik Van Moorter
image

Zesde zondag door het jaar - c

Een belangrijk thema voor de evangelist Lucas is het sociale onrecht dat mensen ondergaan. Is ook in onze tijd de ongelijkheid tussen mensen en volkeren niet een bron van spanning en conflict, van terreur en oorlog?

image

In de Vlakterede van Lucas vallen de verschillen op met de Bergrede van Mattheus. Bij Lucas zit Jezus niet op een berg ver boven de mensen, maar in de vlakte, vlak naast en tussen de mensen. Bij Mattheus spreekt Jezus over de mensen en situeert zijn zaligsprekingen in de toekomst. Bij Lucas spreekt Jezus de mensen, die daar nu bij hem zitten, rechtstreeks aan.

We kunnen ons hen wel enigszins voorstellen: mensen in lompen, mensen die in holen en spelonken leven, mensen die honger lijden, alleenstaande vrouwen met kinderen, weduwen, kreupele mensen, mensen bedekt met zweren…mensen die door de elite als onrein zijn uitgestoten uit hun samenleving.

En wat zegt Jezus tegen hen? Hij prijst hen gelukkig! Wat een paradox. Die mensen die niet meetellen, die in ellende leven, dat kan iedereen toch goed zien, die prijst hij gelukkig.

“Gelukkig zijn jullie die arm zijn, want voor jullie is het koninkrijk van God.” Hij zegt het vervolgens nog wat sterker: “Gelukkig jullie die nu honger lijden, want je zult verzadigd worden.” Hij prijst de mensen gelukkig die daar voor hem zitten en die dag nauwelijks iets hebben gegeten. Hij ziet hun treurige situatie, hun bedroefde ogen. En ook daarin prijst hij hen gelukkig. “Gelukkig wie nu huilt, want je zult lachen.”

Het vertrouwen van die mensen in Jezus die dat durft en mag zeggen, moet groot zijn. Ze voelen dat Hij voor hen een nieuwe werkelijkheid opent. Ze tellen mee voor Hem. Hij benadert hen niet uit de hoogte en gaat naar hen toe. Hij raakt hen aan en laat zich aanraken door hen die door de elite en vele anderen worden vermeden als onreine wezens. Als Hij zegt dat het koninkrijk van God nu is aangebroken, begrijpen ze misschien niet wat Hij precies bedoelt, maar ze voelen het als ze in zijn nabijheid zijn.

Lucas gaat nog verder in op de ongelijkheid,

door het te hebben over de mensen uit de elite, over de rijken. Ze zullen de verstotenen kwalijk nemen dat ze Jezus volgen en in zijn Blijde Boodschap geloven. De machthebbers beleven het als ondermijning van hun macht en zullen alles doen om daar tegenin te gaan. Ook daarin prijst Jezus de vervolgden gelukkig:” Gelukkig zijn jullie wanneer mensen jullie omwille van de Mensenzoon haten en buitensluiten en je naam door het slijk halen.”

En dan richt Hij zich rechtstreeks tot die Rijken, tot hen die de ongelijkheid veroorzaken en in stand houden. Ze bekommeren zich niet om de mensen in armoede, nochtans is dat de wil van God. “Maar wee jullie die rijk zijn, jullie hebben je deel al gehad.” In plaats van te doen wat God wil, willen ze macht en aanzien onder elkaar. Zij zullen de vreugde van de Blijde Boodschap missen. “Wee jullie die nu lachen, want je zult treuren en huilen.” Het resultaat van hun onmenselijkheid zullen ze voelen in de toekomst.

image

Wat kunnen wij, mensen van vandaag, leren uit deze lezingen?

Wie zijn in onze tijd de mensen in armoede, de slachtoffers van uitsluiting? Enkele voorbeelden zonder de pretentie van volledig te zijn: mensen die dakloos zijn of in onwaardige woningen wonen, mensen die bedelen, die gevlucht zijn uit hun land, Roma, gevangenen, chronisch zieke mensen, mensen in de gevangenis…mensen die geen rechtmatige plaats krijgen in onze samenleving, niet de nodige steun om een waardig leven te kunnen uitbouwen voor zichzelf en hun kinderen. Mensen in andere landen, waar mensenrechten nog veel dieper worden geschonden.

Wie zijn de elite, de rijken? Wie zijn de machthebbers die regels en wetten uitvaardigen die mensen tekortdoen en uitsluiten? Welke invloed heb ik daarop en gebruik ik die?

De routine en de beslommeringen van het dagelijks leven nemen vaak zoveel ruimte in.

Jezus trok zich regelmatig terug op een berg om God te ontmoeten. Hij stapte even weg uit het leven tussen de mensen. Was het om beter te kunnen voelen wat zijn Vader van Hem verlangde?

Vooroordelen die mensen stigmatiseren wellen zo gemakkelijk in mij op. Ze worden vaak ingegeven door een heersend discours in de samenleving. Ik besef hoe ze onderdeel zijn van uitsluitingsmechanismen en ik neem er niet altijd de tijd voor om mij los te maken van deze al te menselijke gedachten en gevoelens. Soms neem ik er wel de tijd voor en ga ik mediteren. In Gods liefde voor mijn tekortschieten opent Hij mijn hart voor de ander, word ik vrij om naar mijn medemens toe te gaan. Dan ervaar ik iets van Jezus’ Koninkrijk van God.

image

Copyrights : Lawrence Lew OP