De kern van ons christen-zijn, waar het eigenlijk om draait, is geen litanie van dingen die we moeten of niet mogen doen. Geen waslijst van vastgelegde regels, of geen opsomming van waarden die we best zouden nastreven…. De kern van ons christen-zijn is die ene grote Boodschap van Jezus van Nazareth: ‘Mens, wie je ook bent, God ziet je graag, onvoorwaardelijk, zoals je bent.’ Die centrale ervaring van het evangelie, zich bemind te weten, vormt de dynamiek van ons christen-zijn, want die ervaring geven wij door aan elkaar, niet omdat we moeten, maar omdat we het gewoonweg niet kunnen laten.
Liturgische voorstellen
Voor sommige onderdelen worden meerdere suggesties aangeboden,
zodat die teksten kunnen gekozen worden die het best aansluiten bij het thema van de homilie.
Van de toegestuurde teksten zijn ons de auteurs niet altijd bekend.
Waar dit wel het geval is, worden ze uitdrukkelijk vernoemd.
Op deze vijfde zondag van Pasen ontmoeten wij Jezus als de ware Wijnstok, door God zelf aangeplant en gekweekt. Willen wij vrucht dragen, dan zullen wij – koste wat kost – met die Wijnstok verbonden moeten blijven. ‘Los van Mij’, zo zegt Jezus ons vandaag: ‘kunt gij niets!’
Jezus vat vandaag in het evangelie zijn hele leven samen
met enkele eenvoudige woorden:
“Ik geef mijn leven voor mijn schapen.”
Hij geeft zijn leven uit vrije wil,
uit pure, totale liefde.
Op het kritieke moment van zijn arrestatie hebben de leerlingen Jezus in de steek gelaten. Vandaag reageert Jezus daarop met: “Vrede. Ik ben het. Niet bang zijn”. Hun angst en lafheid van een paar dagen eerder wordt door Hem beantwoord met liefde, met het inspreken van moed en met een zending: “Dat Ik leef, daarvan moeten jullie gaan getuigen”.