Preek van de Week

Een profeet wordt in eigen stad niet geëerd, die uitdrukking kennen we wel, wie denk je wel dat je bent!!!Doe even gewoon. Dat is dan ook meteen het probleem, die profeten, de boodschappers van de Eeuwige ZIJN gewoon, toen en nu. Ezechiël wordt door de Eeuwige aangesproken met “mensenzoon”, om maar even duidelijk zijn positie te bepalen. Een profeet is geen God, maar wel wordt duidelijk gesteld dat de Geest over hem kwam. Welnu in die zin zijn wij allen, door ons vormsel en door de Pinkstergeest aangeraakt, geroepen profeten te zijn, ieder op zijn/ haar eigen plek in deze wereld.

Wat is het altijd weer een wonder om in oude teksten zaken te lezen die zo van toepassing zijn in onze tijd. Het is 2500 jaar geleden, net als nu, een turbulente tijd met oorlog en alle bijhorende onzekerheid. Mensen behandelen hun medemens steeds slechter. Het is ieder voor zich. Hele groepen mensen worden weggevoerd. Anderen komen terug. Het veroorzaakt vele spanningen. Zij die terugkomen, worden scheef bekeken. Dat hun ouders werden weggevoerd, was vast en zeker een straf voor wat ze misdeden. Er kan geen andere verklaring zijn en het leidt tot een soort spreekwoord: Als de ouders onrijpe vruchten eten, krijgen de kinderen stompe tanden. De profeet Ezechiël reageert hier fel tegen. Hij laat daarbij God aan het woord: een zoon hoeft niet te boeten voor de zonden van zijn vader en een vader hoeft niet te boeten voor de zonden van zijn zoon.

Wat is het altijd weer een wonder om in oude teksten zaken te lezen die zo van toepassing zijn in onze tijd. Het is 2500 jaar geleden, net als nu, een turbulente tijd met oorlog en alle bijhorende onzekerheid. Mensen behandelen hun medemens steeds slechter. Het is ieder voor zich. Hele groepen mensen worden weggevoerd. Anderen komen terug. Het veroorzaakt vele spanningen. Zij die terugkomen, worden scheef bekeken. Dat hun ouders werden weggevoerd, was vast en zeker een straf voor wat ze misdeden. Er kan geen andere verklaring zijn en het leidt tot een soort spreekwoord: Als de ouders onrijpe vruchten eten, krijgen de kinderen stompe tanden. De profeet Ezechiël reageert hier fel tegen. Hij laat daarbij God aan het woord: een zoon hoeft niet te boeten voor de zonden van zijn vader en een vader hoeft niet te boeten voor de zonden van zijn zoon.

In de evangelies ontmoeten we net als vandaag, vele nameloze mensen. Ze worden benoemd en enigszins herleid tot hun handicap: een blinde, een dove, een lamme, een kreupele, een bezetene…. Het zijn anoniem gebleven, geschonden mensen, beschadigde lichamen, ….

Waarom hebben de evangelisten hun namen niet doorgegeven? We hebben er enkel het raden naar. Moet hun anonimiteit nog maar eens duidelijk maken dat het werkelijk mensen zijn zonder belang? Mensen die niet meetellen?