Het is een prachtige uitdaging die Jezus ons voor houdt. Dat we geroepen zijn elkaar lief te hebben. Dat is inderdaad de kern van het evangelie. In de liefde vindt alles zijn voltooiing. Al de rest is bijkomstig.Wij willen dat wellicht met zijn allen onderschrijven, maar we botsen tegen de onverbiddelijke wetmatigheden van onze samenleving.
Kloosterpreken
Preken uit de diverse kloosters, huizen en dominicaanse plaatsen in België en Nederland
“God is liefde” schrijft de heilige Johannes. Dat vat het hele evangelie samen. Terwijl hij zijn laatste momenten met zijn discipelen beleeft, nodigt Jezus hen uit om in de liefde te blijven, zoals zij in hem zijn gebleven. Dat is allemaal goed en wel, maar de huidige cultuur helpt ons niet om deze menselijke en goddelijke dimensie van liefde tot het einde toe te zien. In feite heeft onze samenleving de neiging om de termen om te draaien. We gaan van “God is liefde” naar “liefde is God”.
Het beeld dat Jezus ons voor houdt over de wijnstok en de ranken zal de wijnproevers onder ons ongetwijfeld interesseren. We hebben gezien hoe de wijnstokken door de onverwachte koude jammer genoeg niet kunnen overleven. Nochtans: met onze eigen productie waren we op goede weg. De wijn van eigen bodem mag er zijn!
Ik nodig jullie allen uit om samen met mij ons hart te openen voor de tijdloze waarheid die tot ons komt door de beeldspraak van schapen en hun herder - een waarheid die hopelijk diep in ieder van ons resoneert en rechtstreeks tot onze ziel spreekt. In de evangelielezing doet Jezus, onze Goede Herder, een belofte van begeleiding naar het eeuwige leven voor hen die Zijn stem horen en volgen. Het is een belofte die ons uitnodigt om eens goed na te denken. Want: Zijn we echt aan het luisteren? Zijn we eerlijk aan het volgen?