Preek van de Week

Doodmoe moet hij geweest zijn, Petrus. Doodmoe van een nacht lang vissen. En gefrustreerd: een hele nacht lang gewerkt, en niets gevangen, nog geen sardientje. Mismoedig stapt hij aan wal en begint zijn netten schoon te maken.

Met deze bijzondere evangelielezing van Lucas sluit het liturgisch jaar de kerstperiode af. Wat een prachtverhaal vol wonderlijke ontmoetingen en onverwachte wendingen. Ongetwijfeld kent u ook wel enkele van de vele voorstellingen die hiervan gemaakt zijn

G.K. Chesterton, een van de meest gerenommeerde christelijke filosofen van de 20e eeuw, merkte ooit op: “Het probleem met het christendom is niet dat het geprobeerd is en tekortschiet. Het probleem met het christendom is dat het eigenlijk nooit echt geprobeerd is.” Ik denk dat deze woorden ons uitdagen om onszelf af te vragen of wij, als volgelingen van Christus, werkelijk de essentie van ons geloof beleven. Omarmen wij de eisen van het evangelie of missen we de kern ervan?

Er staan zeven wonderverhalen in het Johannesevangelie. Lees ze vooral niet als mirakels of toverkunsten. Het zijn tekenen. Ze betekenen iets voor ons gelovige mensen. Vandaag horen wij de eerste van die tekenen: eerste in de zin van “princiep” van alle tekenen. Vandaag horen wij waar het Jezus om begonnen was. Wat er gebeurt op de bruiloft te Kana is gauw verteld. Maar het proberen te verstaan van de betekenis vraagt tijd en aandacht. En ook geloof en veel liefde. En lezen en opnieuw lezen, en liefst samen lezen.